چرا وبلاگ؟ -2

این روزها، دانشجویان ایرانی در تمام دانشگاه های بزرگ و کوچک دنیا فراوانند. آدمهایی با پیشینه، اهداف، علایق و سلایق متفاوت که شاید تنها چیزی که بتواند آنها را به هم پیوند دهد زبان فارسی است. ایرانی ها  به دلایل مختلف دور هم جمع می شوند. اما بین این دلایل، مناسبت های ملی یا مذهبی یا برنامه های فرهنگی مانند کنسرت موسیقی ایرانی، نمایش و شعرخوانی طرفداران بیشتری دارد. این جور برنامه ها همیشه شروع خوبی می شود برای آشنایی آدمهایی که علایق و سلایق و دغدغه های مشابهی دارند. این آشنایی ها گاهی فقط به برنامه هایِ هر از چند گاهی محدود می شود اما گاهی هم منجر می شود به دوستی های عمیق که ریشه اشان در حرف زدن و شنیدن، تبادل افکار و تجربه ها و بحث کردن شکل می گیرد.
می شود که آدم منتظر بماند که یک روزی در شهری که زندگی می کند یک برنامه ای باشد که آدمهای هم زبانی را که به چیزی که او دوست دارد علاقمندند دور هم جمع کند. اما می شود که آدم، خودش یک اتفاق بسازد؛ یک برنامه، متناسب با علاقه شخصی اش و ریتمی که فکر می کند می شود با آن آدمها را دور هم نگه داشت. گروه کتابخوانی فارابی هم برای اینکه آدمهای کتابخوانِ فارسی زبانِ استراسبورگ را دور هم جمع کند شکل گرفت؛ این وبلاگ می تواند راهی باشد برای اینکه همه کسانی که دوست دارند در شهر خود منشا چنین اتفاقی باشند بتوانند از تجربه آنها و گروه کتابخوانی فارابی استراسبورگ استفاده کنند.